Jakiś czas temu, planując obiad bezmięsny, przeszukałam szafkę kuchenną z tzw. 'suchymi’ pod kątem soczewicy. Już, już trzymałam w ręku puszkę z czarną „Bieługą”, gdy zobaczyłam paczkę tej czarno-białej, kupionej jakiś czas temu przez internet. Tyle, że po uważniejszym wczytaniu się w opakowanie (nie wersję polską, bo ta właśnie miała „soczewicę”) i przeszukaniu internetu, okazało się, że to właściwie fasola. Mowa o urid (urad) dal, albo fasoli mungo (nie mylić z mung). W języku angielskim nazywa się ją (mylnie) soczewicą i taka kalka językowa pojawiła się w sklepie internetowym. Jak wygląda, widać na zdjęciach – moja to wersja w połówkach, ale niełuskana. Na oko wygląda jak monochromatyczny groch, ale w przeciwieństwie do tego ostatniego, nie rozpada się podczas gotowania. Zapach ma lekko orzechowy, natomiast jeśli chodzi o wygląd, M po nachyleniu się nad garnkiem spytał, co to za kasza ;). Smak ma także, w moim odczuciu, nietypowy dla strączkowych.
Dość długi zastanawiałam się, co z tym fantem zrobić, poza tym, że coś indyjskiego. Popatrzyłam na różne przepisy i ostatecznie skupiłam się na dodatku szpinaku, jak u Heidi Swanson, modyfikując jednak metodę i składniki. Użyłam oleju kokosowego, ponieważ zaplanowałam dodatek mleka kokosowego, ale można użyć oleju roślinnego, ghee itd. Wyszło zaskakująco smaczne, choć – jak to wszystkie dania indyjskie ze szpinakiem i/lub strączkowymi – umiarkowanie atrakcyjne wizualnie ;). Moim zdaniem zyskuje na wcześniejszym przygotowaniu i podgrzaniu, choć można je też jeść od razu. Ponieważ ugotowałam nadmiar fasolki, zrobiłam jeszcze szybką pastę do pieczywa (która już zupełnie nie wygląda ;), o której niżej.
Urid dal ze szpinakiem
- Składniki:
- 1/3 szklanki fasolki mungo (urid dal)
- 3 łyżeczki oleju kokosowego
- po ½ łyżeczki kuminu i czarnej gorczycy
- 1/4 łyżeczki kurkumy
- 2 ząbki czosnku
- ok. 7 plasterków imbiru
- 1 mała zielona (lub czerwona) papryczka chilli
- opcjonalnie: łyżka suszonych liści kozieradki
- 450g mrożonego szpinaku
- sól do smaku
- 165ml (mała puszka) mleka kokosowego
Fasolę namoczyć przez godzinę, odcedzić, umieścić w rondlu, zalać wodą i gotować ok. 15 minut ze szczyptą soli i ok. ½ łyżeczki oleju. Po ugotowaniu odcedzić, odstawić na bok. Pozostały olej rozgrzać w dużym, szerokim garnku i zrobić masalę z przypraw. Gdy gorczyca zacznie strzelać, dodać imbir, czosnek, chilli, przesmażyć chwilę, następnie dodać szpinak, lekko podlać wodą i podgrzewać na średnim ogniu, aż się rozmrozi. Dodać mleko kokosowe i 165ml wody (odmierzone puszką po mleku), liście kozieradki (jeśli używacie), gotować chwilę, dodać sól do smaku. Połączyć szpinak z dalem, całość gotować jeszcze ok. 30 minut na niewielkim ogniu LUB (i to polecam) gotować ok. 20 minut, po czym odstawić na co najmniej 2-3h i przed jedzeniem podgrzewać co najmniej 20 minut. W idealnym świecie podać posypane świeżą kolendrą.
Szybka pasta do pieczywa
- ½ szklanki (czyli 120ml) ugotowanej jw. fasolki mungo
- 2 łyżki masła orzechowego lub tahiny
- 7-8 pomidorów suszonych (nie z oleju, lub dobrze osączonych)
- ½ łyżeczki soli (+ do smaku)
- 3-4 łyżki oleju rzepakowego/oliwy
- ½ łyżeczki papryki wędzonej (u mnie słodka, można dać lekko ostrą)
- ½ łyżeczki za’ataru
Wszystkie składniki zmiksować z malakserze, sprawdzić doprawienie. Gdyby masa była za gęsta, dodać odrobinę gorącej wody. Przed podaniem skropić oliwą i oprószyć słodką papryką (już niekoniecznie wędzoną).
Uprzedzając pytania – kolor papryki na poniższym zdjęciu jest całkowicie naturalny :).
O mnie
