Czekolada, owoce i róża

Letnie desery i wypieki zazwyczaj bazują na owocach. Aby jednak nie było nudno (bo wiadomo, kruche, drożdżowe i owoce pod kruszonką są pyszne, ale mogą się znudzić), można je połączyć z czymś innym – np. w nutą różaną lub czekoladową. Przykładem jest „zapomniany deser” (Forgotten pudding) z Nigella Express. Uwielbiam przepisy pt. przygotuj coś i o tym zapomnij, a zrobi się samo. To bezopodobne ciasto do nich należy. U Nigelli jest pianka biała, u mnie – czekoladowa. Podajemy podobnie jak pavlovą, z dodatkiem owoców i bitej śmietany.

Składniki:

  • 6 białek w temp. pokojowej
  • 3 łyżki dobrego, ciemnego, przesianego kakao
  • 1/2 łyżeczki soli
  • 250g drobnego cukru
  • 1/2 łyżeczki winianu potasu
  • 1 łyżeczka ekstraktu z wanilii
  • 250ml śmietanki (do ubicia)
  • owoce sezonowe (dowolne, ale wskazane drobne, aromatyczne i/lub kwaśne) – ok. 0,5kg

Nagrzać piekarnik do 220°C. Ubić białka z solą na sztywno, pomału, przy wciąż chodzącym mikserze łyżka po łyżce dodawać cukier. Ubijać, aż białka będą sztywne i lśniące. Na koniec – przy mikserze chodzącym na małych obrotach – dodać kakao, winian potasu i wanilię. Przełożyć masę do średniej wielkości prostokątnej foremki wyłożonej papierem do pieczenia (wg Nigelli tylko wysmarowanej masłem, ale coś w to nie wierzę), wyrównać wierzch. Włożyć do nagrzanego piekarnika i natychmiast go wyłączyć. Zostawić tak na noc, bez uchylania drzwiczek. Następnego dnia przełożyć masę na talerz (uwaga, jest delikatna; ja przekroiłam na 1/2 i tak przenosiłam) i schłodzić przed podaniem. Tuż przed jedzeniem ubić śmietankę (posłodzoną do smaku), przełożyć na ciasto, udekorować owocami.

 Czekolada, owoce i róża

Skoro o czekoladzie mowa – niedawno skończyłam lekturę smacznej i zabawnej książki Davida Lebovitza, The Sweet Life in Paris. Ostatni rozdział kończy się przepisem na brownies z dulche de leche, którymi autor obdarowywał wielu napotkanych Paryżan (np. w sklepach spozywczych czy z AGD :). Brownies wiadomo – są proste, smaczne, szybkie i trudno je zepsuć, choć moim zdaniem nie jest to jakieś kulinarne aj waj. Trzeba jednak przyznać, że szybko znikają, i jeśli ktoś lubi czekoladę, będą mu smakować.

Składniki:

  • 120g masła
  • 170g dobrej gorzkiej czekolady o wysokiej zawartości kakao
  • 30g dobrego ciemnego kakao
  • 3 duże jaja
  • 200g (1 szklanka amerykańska*) cukru
  • 140g (1 szklanka jw.) mąki
  • 1 łyżeczka ekstraktu z wanilii
  • 250ml (ok. 1 szklanki) masy krówkowej w temp. pokojowej

* ok. 240ml

Masło stopić na małym ogniu, dodać czekoladę połamaną na kawałki, stopić. Wtrzepać do masy kakao, dodać jaja jedno po drugim, stale operując trzepaczką. Dodać cukier, mąkę i wanilię. Połową masy wysmarować wyłożoną papierem do pieczenia kwadratową blaszkę (ok. 20cm), nałożyć kleksy („wielkości suszonych śliwek”) z 1/2 masy krówkowej, przejechać ze 2 razy nożem przez całość, by się lekko wymieszała. Nałożyć resztę masy czekoladowej, powtórzyć manewr z masą krówkową. Piec 45 minut w 180 st. C (termoobieg), co da brownie dość suche; dla ciasta bardziej mokrego piec ok. 10 minut krócej.

 Czekolada, owoce i róża

Wspomniałam o smaku różanym. Ponieważ w tym roku dorobiłam niewielką ilość róży w cukrze, miałam ochotę na eksperyment na podstawie mojego ulubionego sernika londyńskiego. Miała powstać wersja „English Rose”, ale po upieczeniu doszłam do wniosku, że chyba raczej „w polskim dworku” 🙂

Bazą jest przepis podstawowy, przy czym:

  • do masy serowej dodałam dwie pełne łyżki róży w cukrze, a wanilię zastąpiłam wodą różaną (2 łyżeczki)
  • zamiast polewy zrobiłam sos z czerwonych porzeczek: ok. 0,5l porzeczek podgrzałam z ok. 5 łyżkami cukru (lub do smaku), pogotowałam parę minut, dodałam łyżkę wody różanej. Skręciłam ogień na minimalny. Łyżkę mąki ziemniaczanej wymieszałam z ok. 2 łyżkami masy owocowej, dodałam powoli i stale mieszając do pozostałych porzeczek, które od razu zgęstniały. Zdjęłam z ognia, wystudziłam, podawałam w ilościach dowolnych ze schłodzonym sernikiem.

Różany smak nie jest mocno wyczuwalny – druga osoba testująca spytała: „Czy tu są jakieś orzechy?” (M, czyli pierwsza osoba: „O nieee, znowu dałaś jakieś kasztany?”). Ja różany aromat i smak czuję, uważam, że był wyraźniejszy na 3-4 dzień od upieczenia, ale oczywiście można by go wzmocnić lekko zwiększając ilość różanych elementów.