Rzymskie bary, kawiarnie i restauracje

Po pobycie w Rzymie zrozumiałam użytkowników forum Caffe Prego, którzy po powrocie ze stolicy Włoch inwestują w profesjonalne ekspresy ciśnieniowe. Rzymskie bary, kawiarnie i restauracjePosiadam dość chimeryczny ręczny ekspres Saeco, który robi dość dobrą kawę (jeśli nic mu nie zaszkodzi…), ale nie taką, jak każde przeze mnie próbowane cappuccino czy espresso, czy to w plastikowym kubku, jak powyżej, czy w filiżance w St. Eustachio, jak na lewo, przy stoliku kawiarnianym, czy w malutkich barach-kioskach, gdzie pije się przy kontuarze (i to ostatnie źródło najmocniej polecam). Kawa jest mocna, gęsta, zawiesista, niemal zostawiająca osad na zębach, mleko spienione na sztywno – całkowite przeciwieństwo tzw. kawy amerykańskiej. Tym samym postanowiliśmy z M, że gdy będziemy wymieniać sprzęt, wybierzemy dobry ekspres kolbowy, nie automat, do którego M się wcześniej skłaniał. Jednak walory smakowe wygrały z wygodą.

Co poza dużymi ilościami kawy piłam i jadłam? Różne smaczne rzeczy, niestety, większość nie została uwieczniona przed pożarciem:

  • Specjalnie dla Majany i Shiherlis: jadłam bułkę z bakłażanem! Była to konkretnie buła a la chałka, którą uwielbiam, z dodatkiem oliwek (były wbite w wierzch bułki jak guziki, fajne połączenie), z wypełnieniem z mozzarelli i plastrów bakłażana (przyp. smażonego/grillowanego). Bardzo mi się spodobało i mam zamiar wprowadzać w życie, ale nie spotkałam bakłażana, który by nie smakował. Podobne panini występowały z cukinią i szpinakiem.
  • A’ propos mozzarelli: miałam przyjemność spróbowania tzw. bufali, tj. sera z bawolego mleka, i Anna del Conte i Jamie Oliver nie kłamali: jest różnica. Na korzyść bufali oczywiście. Ser ma wyraźniejszy smak, jest bardziej mięsisty, mniej gumowy – po prostu smaczniejszy.
  • Podjęłam próbę przekonania się do karczochów: jadłam alla romana, pieczone, z nadzieniem z mięty i pietruszki (tj. takie nadzienie powinno być; ja miałam wrażenie, że w środku były liście szpinaku); karczochy były także na poniższej pizzy, ostatnim naszym posiłku w Rzymie. Odczucia: nie jest to moje ulubione warzywo świata, ale ma coś w sobie.

Rzymskie bary, kawiarnie i restauracje

  • Poza tym były różne owoce morza (risotto, antipasti, zupa), grillowane warzywa (np. wspominane wcześniej całe raddichio) i, w tratorii Armando al Pantheontripa alla romana, flaki po rzymsku (w pomidorach). Próbowałam także zupę z ciecierzycy (strączkowe są popularne w kuchni włoskiej) i z mojej ulubionej dyni. A wszystko popijane winem czerwonym wytrawnym, oczywiście włoskim.

PS. A gdyby ktoś narzekał na pogodę wielkanocną w Polsce, to tak wyglądał Rzym w niedzielę koło południa:

Rzymskie bary, kawiarnie i restauracje