Jeśli ktoś śledzi mnie w mediach społecznościowych (FB lub IG), domyśla się, że jestem Wam winna wpis rzymski (kolejny na blogu, ale dobre nowe rzeczy jadłam – i w dodatku w tym roku to nie koniec…), ale wymaga on większej pracy, uporządkowania itd. Więc tymczasem – kolejna wariacja nt. strączkowej pasty do pieczywa; znajdziecie ich tu sporo pod tagiem „pasty i smarowidła”. Tu jest wypadkowa – a kiedy tak nie jest :D? – tego, co było pod ręką w domu (typu grochu więcej niż soczewicy), choć bezpośrednio zmobilizowała mnie Kabamaiga ;). Całość, jak widać, jest przypadkowo wegańska.
PS. Czy Wy też już tęsknicie za świeżymi, wiosennymi warzywami?
Składniki (słoik ok. 500ml):
- 1 mały upieczony burak
- szklanka łuskanego grochu w połówkach (suchego)
- mały ząbek czosnku
- 2 większe suszone grzyby
- łyżeczka pasty miso (lub do smaku)
- sól, pieprz
- 1-2 łyżeczki (lub do smaku) łagodnego octu owocowego (np. domowego)
- ok. łyżka oleju rzepakowego
Groch ugotować z grzybami i czosnkiem w ok. 2 szklankach wody z odrobiną oleju aż będzie całkiem miękki, wręcz rozpadający się; trochę płynu powinno pozostać w garnku. Oprószyć lekko solą i zmiksować z burakiem, miso i pozostałym olejem. Doprawić do smaku solą, pieprzem i octem, dokładnie wymieszać lub ponownie krótko zmiksować.
O mnie
