Rzym, poza innymi atrakcjami (kulturalnymi i materialnymi – raj dla zakupoholików), to także źródło doznań kulinarnych. Pomijając te serwowane przez bary, kawiarnie i restauracje, także stragany i sklepy cieszą zmysły. Mnie zafascynowały te pierwsze: nie tylko te na okrzyczanym Campo di Fiori (gdzie szczerze mówiąc więcej słyszało się Amerykanów niż Włochów), ale także na mniejszych targach ulicznych. Oto, co udało mi się zobaczyć i sfotografować:
Stragan warzywny na via Bocca di Leone: kwiaty cukinii jak najbardziej są dostępne. Podobnie mini cukinie: gdy komisarz Brunetti u Donny Leon marzył, by Paola kupiła i przyrządziła na obiad cukinie „grubości palca”, wydawało mi się to albo przejawem fantazji pisarki, albo sugestią, że Brunetti ma grube palce, ale zwracam honor: widziałam naprawdę cieniutkie, malutkie cukinie. Jednak, jak M stwierdził z satysfakcją, pomidory, podobnie jak u nas – jeszcze nie takie, jak trzeba.
W tej samej okolicy: stragan z rybami i owocami morza. Świeże ośmiornice, sardele i inne wspaniałości 🙂
Na Campo di Fiori: przyprawy na wagę (obok jednorodnych, także np. mieszanka do „pizza erotica”: ), których moi rodzice przywieźli mi rok temu parę worków. Mam na razie zapasy na dłuższy czas, więc nie uzupełniałam.
Uderzyła mnie liczba odmian sałat i innych liściastych warzyw, jedzonych jako sałata. Poniżej widać (pośrodku stoiska) m.in. agretti, które pojawiły się na Galerii Potraw w wątku „warzywa egzotyczne”, oraz całe radicchio, które miałam przyjemność jeść grillowane.
Dalsze liściaste: boćwina (chyba) i szpinak.
I wreszcie: jaja strusie. Jak widać, budzą zainteresowanie turystów.
I jeszcze: sklep z makaronami (jeden z wielu). Makarony we wszystkich rozmiarach i kształach. Najbardziej zafascynował mnie ten z dodatkiem wina barolo (kolor miał piękny – a z białym sosem jakże byłoby patriotycznie!).
O mnie
